عرفان درمانی یعنی چه ؟
در نخستین برخورد با عنوان « عرفان درمانی » چنین تداعی می شود که این ھم نوعی درمانگری است
ھمچون انرژی درمانی و رقص درمانی و قارچ درمانی و غیره. ما بجای « عرفان عملی » از«عرفان درمانی »
بھره گرفتیم تا عرفان را از قلمرو تعارفات ھنری وادبی و پامنقلی به عرصه زندگی واقعی وارد
کنیم و از آنجا که ھمه مسائل و مشکلات بشر مدرن منجر به بن بست شده و نوعی درد و مرض لاعلاج
گردیده این اصطلاح را ابداع نمودیم.
منظور از عرفان درمانی فقط علاج امراض جسمی- روانی بشر نیست بلکه علاج ھمه امراض اقتصادی و
سیاسی وایدئولوژیک و فرھنگی و اخلاقی و علمی و فنی و عاطفی و خانواده گی و بلکه بین المللی و
استراتژیک است. حل و فصل و رفع و درمان ھمه دردھای بی درمان بشر مدرن می باشد بواسطه
خودشناسی. و این خودشناسی اما نوعی کاملاً ویژه و برخاسته از قلب مکتب علوی و تشیع یعنی
امامت و ارادت عرفانی است . و ما این اصل را تبدیل به یک نیازی جھانی و فوق عقیدتی ساخته ایم. لذا
عرفان درمانی از نظر ما چیزی جز بیان عملی و کاربردی اصل واساس شیعه یعنی امامت نمی باشد.
و اینست که بخش عظیمی از آثار ما مربوط به امام شناسی است و نشان دادن این حق که بشر امروز جز
از طریق درک امام خود ھیچ راه نجاتی ندارد. و عرفان درمانی حاصل رابطه با امام و پیر طریقت است .
منتھی ما معنای امام و پیر ومراد و مرشد را از موزه تاریخ ادبیات خارج نموده و بیان امروزین نموده ایم و
نیز جستجوی جدّی برای امام غایب آغاز می شود و این زمینه ظھور است.
که علاج ھمه دردھای تاریخی و امروزین بشر را بھمراه دارد.
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد سوم ص 104
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.