گوش فرا دھید ای اھل دین ، چه عالم و چه عامی :
آنچه را که شما گناه می نامید من آن را عذاب می دانم : دزدی ، زنا
، دروغ ، جفا ، وقاحت و خشونت . اینان اجتناب ناپذیرند ، اینان معلولند .
گناھان شما در سر شماست در ذھنیّت و شیوۀ نگرش و قضاوت و
برنامه ریزی و آرزوھا و باورھا . و اعمال نادرست شما محصول
جبری این نوع ذھنیّت است و شما به ھر شیوه ای که بخواھید از
بروز آن جلوگیری کنید به ناگاه از درب دگری از شما صادر می شود
و رسوایتان می سازد یعنی به جبر شما را بسوی صدق می کشاند و
باطنتان را ظاھر می کند . وامّا بذرھای گناھان کبیره را در ذھن شما
متذکّر می شوم :
ھر آرزوئی در ظرف دنیا ، اندیشۀ آزادی ، آرزوی به محبوبیّت در نزد
دیگران ، تفسیر ایثار گریهای خویشتن ، خود را از سائرین برتر دانستن
از ھر حیث ، وظائف غریزی را در شأن خود ندانستن ، به غیر از
خود را علّت سرنوشت خود دانستن ، جدائی و شکست و مرگ و ناداری
را ناحق دانستن و بالاخره از تنھائی گریختن .
استاد علی اکبر خانجانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.