۱۳۹۵ مرداد ۲۳, شنبه

رابطه دنیا و آخرت



رابطه دنیا و آخرت
آنچه كه در معرفت قرآني بوضوح در مي يابیم و نیز صدھا حديث از نبي و امامان ، آنچه كه مرز دنیا و آخرت
را تعیین مي كند مرگ جسماني نیست . مرگ جسماني ، انسان را به جھاني برتر مي برد و نه اينكه از
دنیا بكلي مرخص نمايد . ھمانطور كه دنیا نیز صورتي از آخرت است .
رابطه دنیا و آخرت ھمان رابطه اوّل و آخر يك واقعه است ، رابطه ظاھر و باطن يك جھان ، رابطه صورت
و سیرت وجود .
« دنیا » به لحاظ لغت به معناي « نزديك شده » است. يعني نزديك شده آخرت ، آخري كه در ھمان اوّلش
كمابیش پیداست .
ھمانطور كه قرآن ، كل آسمان و ستارگان و كھكشانھا و كائنات را دنیاي عالم ھستي مي نامد .
معناي لغوي ديگري از « دنیا » در قرآن وجود دارد كه ھمان پستي است مثل دون صفتي و دنائت . اين دو
معناي از دنیا مكمل و لازم و ملزوم ھمديگر است .
غیبي ترين و آخرترين موجود يعني خداوند نیز براي اھل معرفت وشھود قلبي در ھمین دنیا حاضر است
و معراج محمدي دال بر اين واقعیت مي باشد و ادعاي علي(ع)در اينكه در ھر چیزي در اين دنیا جز خدا
نمي بیند .
آخرت به معناي غايت و عاقبت نیز مي باشد و لذا برخي از مؤمنان در ھمین دنیا به غايت آن رسیده و لذا
آنان را « اھل آخرت » مي نامند .
بھشت و دوزخ و برزخ و طبقات آنھا جملگي جلوه ھا و جنبه ھائي از ھمین جھان است و در واقع به مثابه
آخرت اين دنیا مي باشد كه در نفس بشري رخ مي دھد و سیرت اوست .
در قرآن در مي يابیم كه ھر ارزش و صفتي دنیوي در آخرت ھزار بار شديدتر است ھمانطور كه مثلاً يك
انسان كه در رفتار آشكارش(رفتاردنیوي) زشت مي نمايد در باطنش بسیار زشت تر است وبالعكس.
آخرت بمعناي جنبه پنھان امور است و لذا بواسطه معرفت درك مي شود تا آنجا كه ديده مي شود . در
واقع آنچه كه بین دنیا و آخرت فاصله و جدائي افكنده است جھل ماست .
ھمانطور كه عارفان باطن مردمان را مي بینند براي آنان مرزي بین دنیا و آخرت وجود ندارد ھمانطور كه
علي(ع) مي فرمايد كه : اگر ھمه پرده ھا برافتد ذره اي برعلم و يقین من افزوده نمي شود .
با مرگ فقط تغییر منزل و تغییر جايگاه مي دھیم . وصف بھشت و دوزخ در قرآن تماماً بواسطه پديده ھاي
دنیوي است وسخن برسر ھیچ چیز غیر دنیوي نیست : آتش، چرك ، فساد ، عذاب ، نعره و .... يا باغ ،
نھرھاي آب ، ياران مھربان و.... . با مرگ به ماھیت برتري از دنیا مي رسیم .

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 126

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.