دین و واقعیت

دین و واقعیت

قرآن می فرماید: «براستی که دین ھر آن واقع است .» بنظر ما ھیچ آیه ھمچون این آیه مذکور دین را

بعنوان یک جھان بینی کامل عرضه نمی کند . جھانی که عین دین است ودینی که بیان واقعیت است . از

این منظر دین یک ایدئولوژی آرمانشھری وباید ونبایدی نیست ھمانطور که در جای دیگری می گوید:« در

دین ھیچ جبری نیست.» در واقع کل جھان وجھانیان در دین است وکل عالم ھستی ھمان دین به معنای

« راه »است راھی که به خدا می رسد وھیچکس را از این راه گریزی نیست ھمانطور که قیامت کبری

ھمه به حضور خدا می رسند خواه ناخواه.

ھمانطور که بھشت ودوزخ وبرزخ وھمه طبعات وطبقاتش در دین است . وانسانھا یکی از این سه روش

ومکتب را در دین انتخاب می کنند وھمه به خدا می رسند .

از آیه مورد بحث درک می شود که دین ھمان مکتب رئالیزم است منتھی رئالیزمی صرفاً مادی بلکه یک

رئالیزم کامل که ھمه ابعاد ووجوه واعماق وطبقات عالم ھستی را شامل می شود ولذا آنان که دین را

بواسطه معرفت انتخاب می کنند از راه بھشت بخدا می رسند ولذا با واقعیت جھان آشنا شده ودرباره اش

علم می یابند ومابقی که دین را انتخاب نمی کنند از راھھای دوزخی وبرزخی وارد واقعیت جھان شده ولذا

آن را فھم نمی کنند وعلومشان تماماً فرضی وتوھمی ومحکوم به ابطال است . واین راه را ظالمانه طی

می کنند یعنی با زور.

و لذا در دین بسته به راه و روشی که انسان برای زیستن و بودنش انتخاب می کند دچار صفات کافرانه ،

مشرکانه ، منافقانه یا مؤمنانه و مخلصانه می شود . و ھمه اینھا در دین ھستند و خواه ناخواه در مسیر

ھدایت می باشند منتھی یا ھدایتی در ظلمت است و یا روشنائی . این راه یا بواسطه معرفت طی می

شود و بابصیرت و یا بواسطه جھل و توھم . یا باشوق و یا با فحش، یا با تسلیم و رضا و یا با اکراه و زور ، یا

انسان دین را انتخاب می کند و یا دین ، انسان را انتخاب می کند.

واقعیت عالم و آدم ، دین است وفقط بواسطه دین درک می شود.

از کتاب" دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد چهارم ص 95