معضله ارتباط با ناجی موعود
« امام زمان چگونه کسی است؟ »
یکی دیگراز ویژه گیھای فرھنگی بشر مدرن در جھان ادعاھای ارتباط با مھدی(ع) و مسیح(ع) به گونه ای
متفاوت است که بصورت امری اپیدمیک و روز افزون در آمده و در برخی کشورھا مسائل پیچیده ای پدید
آورده و گاه پای حکومت و درگیری و دستگیری در میان است از جمله در کشور خودمان که اخبارش را
حتی در رسانه ملی شاھدیم. یکی خود امام زمان یا مسیح است ، یکی نائب اوست، دیگری واسط
اوست و آن یکی دلاّل و معاون و دفتر دار اوست و ...... اگر ھمه این نوع آدمھا را دیوانه و یا شیاّد ھم
بدانیم باز ھم یک مسئله ای قابل تأمل و فراسوی خیر و شر است. امروزه در ھر روستا و محله و شھر و
خیابانی لااقل یک نفردارای چنین ادعاھائی است . این چه واقعه ای است؟ بجای دستگیری این آدمھا
بیائید و یک برنامه روشنگری برای مردم بگذارید و با این نوع آدمھا مصاحبه کنید.
اگر برمبنای اعتقاد دینی و اسلامی به این امر بنگریم واقعیت اینست که بسیاری از نشانه ھای ظھور
ناجی موعود بر بشریت آشکار شده و اتفاقاً مردمان عامی بیشتر به این علائم توجه دارند و باورش می
کنند تا علمای دینی ، گوئی که به صرفه علمای دینی نیست که به این زودیھا ناجی موعود ظھور کند زیرا
در این صورت رسالت آنھا ھم به پایان می رسد. و لذا یکی از جدی ترین گروھی که با این علائم و ادعائی
دچار خصومتی آشتی ناپذیرند ھمان روحانیت مذاھب می باشند . این پیشگوئی در روایات اسلامی نیز
وجود دارد.
و اما از منظر دیگر ھر چه که بشر مواجه با وعده ھای توخالی و وارونه علوم و فنون و مدرنیزم میشود و
بن بست ھای زندگی خود را درک و تصدیق میکند بیشتر طالب و مشتاق ظھور ناجی موعود و یا یک
معجزه آسمانی است.این نیاز بشر به نجات از علل اساسی ظھور ناجی می باشد : چون خطر فرا می
رسد ناجی ھم ز راه میرسد ! این امر بخودی خود علت دیگری بر ظھور شیادان و دجّالان است ھمانطور
که طبق روایات دینی، یکی از نشانه ھای عنقریب ظھور ناجی ھمانا ظھور ھمه جائی دجّالان است که
دعوی ناجیگری دارند. پس بھتر است که این واقعه را جدّی بگیریم و فکری کنیم و آماده باشیم. امروزه
حتی سازمان سیا و ناسا در آمریکا برای آخرالزمان برنامه ریزی می کنند ولی آیا کشور ما و مسئولان
نظام ما براستی این واقعه را جدّی گرفته و برایش فکر و برنامه ای دارند و یا سرکوب و دستگیری این
دجّالان و دیوانگان را کافی می دانند. در رسانه ھای غربی و شرقی در این باب سخن ھا می رود الا در
کشور ما که در بی خبری و غفلت کامل بسر می بریم. چرا؟ نکند که ما به ناجی نیازی نداریم و یا
خیالمان راحت است که از خود ماست!؟
حتی واعظان مذھبی ما ھم آخرالزمان را مربوط به پایان جھان می پندارند و دعای فرج تعارفی مربوط به
ناکجا آباد و مربوط به دوران مابعد از تاریخ است . آیا درباره امام زمان ھیچ معرفتی داریم و یا عمامه و
اسب و شمشیرش کافیست؟ اگر اینھا را نداشت چه؟ از او شناسنامه می خواھیم ؟ و ....... ؟
امروزه جھان مسیحی در این باب بسیار جدی تر و فعالتر و ناطق تر است و این غفلت عظیمی است که
ھمچون بسیاری موارد دیگر گریبان فرھنگ و دین ما را گرفته است. از اینھمه شبکه ھای سراسری
تلویزیون آیا حتی یک برنامه ھم به این امر اضطراری اختصاص داده شده است ؟ مگر امام زمان در رأس
محور اعتقاد ما قرار ندارد؟ پس چرا اینقدر غافلیم .
بیائیم باور کنیم که در آخرالزمانیم آنھم چھارده قرن است . چگونه است که امّت دین آخرالزمان اینقدر در
نسیان بسر می برد . اگر ھمین فردا ناجی ظھور کند تکلیف ما چیست؟ آیا باید استغفار کنیم؟
از جھل و بی معرفتی و بدبختی و بن بست ھاست که مردمان به این ساده گی به دام دجّالان وشیادان
می افتند که دزد مال و ناموس و ایمان مردمند. بیائیم و برنامه ھای دجّال شناسی در تلویزیون بگذاریم
تامردم این نوع کلاه برداران و یا دیوانگان را ببینند و خود قضاوت کنند. این کمترین کاری است که باید کرد.
ھرگاه دروغی فراگیر شد دال بر حقیقتی است . امروزه دکان رمّالان و دعانویسان بسیار شلوغتر از اطباء
و مشاوران است. بیائیم و این واقعه را درک و بررسی کنیم . و اتفاقاً اکثر مراجعه کنندگان به این شیادان
که تعدادشان از اطباء ھم بیشتر است طبقه تحصیل کرده می باشند که پولھای کلانی ھم می پردازند .
بیائیم این پدیده را معنا و فھم کنیم زیرا با بستن این دکانھا و دستگیری شیادان ھیچ مشکلی حل نمی
شود و مستمراً بطور تصاعدی بر تعدادشان افزوده می شود زیرا مراجعه کننده ھایشان مستمراً در حال
فزونی ھستند. بیائید و این جماعت اعم از رمال و جن گیر و دعانویس را بھمراه مراجعه کنندگانشان در
رسانه ملی بشناسانیم و این درد و جنون و مالیخولیای ملّی را پنھان نداریم تا مثل مسئله اعتیاد و ایدز
بناگاه به انفجار و فاجعه نرسد. این شیادان برای مردمان بی خاصیت ھم نیستند و گرنه مردم آنقدر ھم
احمق نیستند . بیائیم این خواص را فھم و معرفی کنیم . یکی حامل شمشیر امام زمان است ، دیگری
دستمالی از او دارد و تبرّک می کند و برای امام زمان پول جمع می کند و زنی ھم ادعا دارد که اصلاً
ھمسر امام زمان است و ...... و این جریان روز به روز شدیدتر و مسری تر می شود آیا نباید ھیچ فکر
علاجی نمود . آیا سرکوب بس است؟
و کلام آخر اینکه علمای دینی بایستی در رسانه ملی شناخت امام زمان را به مردم عرضه کنند وگرنه
ھیچ نکرده اند.
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 36
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.