معماي « حریم شخصی » در کشور ما
رعایت حریم شخصی افراد بشری یکی از ارکان درجه اول شریعت انبیای الھی بوده که در اسلام به کمال
رسیده است و بخش عمده ای از احکام دین و اخلاق را بخود اختصاص داده است. ولی متأسفانه جامعه
اسلامی ما به دلایل انقلابی بودنش و دشمنان داخلی انقلاب، مجبور به لغو و زیر پانھادن بسیاری از این
حدود الھی شد. ولی با اینکه حدود سی سال از انقلاب ما می گذرد و دیگر بسیاری از آن خطرات وجود
ندارند ولی آن سیاستھا ھنوز ادامه دارند و این در فرھنگ قرآنی دقیقاً بمعنای « فسق » است که
بواسطه خود دولت اسلامی اجرا می شود. در دولت آقای خاتمی لایحه ای در جھت لغو بسیاری از این
تجاوزات به حریم خصوصی افراد و خانواده ھا تسلیم مجلس شد که تا به امروز راکد و مسکوت مانده
است. امروزه به بھانه مبارزه با مواد مخدر ھیچکس در جامعه امنیت ناموسی ندارد.
در اتوموبیل ھا، ایستگاه قطار و فرودگاھھا و در مسیر جاده ھا و گاه در خیابانھا و حتی در خانه ھا ، این
امنیت و حدود الھی زیر پا نھاده می شود به بھانه حفظ امنیت عمومی. این بی قانونی و فسق آشکار
حکومتی موجب شده که بسیاری از افراد تبھکار و ھرزه در لباس مجری قانون و امنیت مفاسد عظیمی
پدید آورده اند که در طی این سالھا شاھدش بوده ایم . آیا اصلاً قرار ھست که زمانی به قانون و احکام
دین برای ھمه عمل شود؟ این امر زمینه بسیاری از سوء استفاده ھای مالی و غارت بیت المال نیز می
باشد که بنام اسلام و نظام صورت می گیرد. اگر اقدام آقای بوش جھت اطلاعاتی کردن جامعه آمریکا
بھانه مبارزه با تروریزم قابل توجیه نیست پس وای به حال ما که دعوی مسلمانی و اخلاقی و عفت و
شریعت داریم. آیا براستی می توان از طریق فسق با فسق مبارزه کرد؟ از طریق ایجاد ناامنی با ناامنی
مبارزه کرد؟
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 158
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.