آیا امامت ارثی است؟
حضرت ابراھیم بعد از ھمه امتحانات عظیم الھی مورد لطفی از جانب پروردگار قرار گرفت و به مقام
امامت رسید و آنگاه از خدایش خواست که امامت را در خاندانش موروثی کند ولی خداوند با قھر فرمود که
: این مقام به ظالمان این نژاد نرسد. و نیز اینکه در قرآن خداوند دعائی را به مؤمنانش القاء نموده است
که بگویند: پرودگارا ما را امام متقیان فرما.
از این دو آیه در قرآن درک می کنیم که امامت لزوماً ارثی نیست و ھر انسان مؤمنی میتواند به این مقام
نائل آید. و ھمه عارفان ما و از جمله علامه طباطبائی بر این اعتقادند که رسیدن به مقام ولایت بر ھمگان
ممکن است و سریعترین راه آن معرفت نفس است . و از حضرت رسول(ص) نیز داریم که فقط رھروان
معرفت نفس می توانند به حقوق دین او نائل آیند ودر دین خدا حقی برتر از امامت نیست. و البته امامت
در فرزندان علی(ع) و فاطمه(ع) امری مربوط به وصایت دین محمد(ص) است که ولایتی خاص الخاص
می باشد. ولی امامان خارج از وصایت دین محمد(ص) مربوط به دوران غیبت امام زمان(ع) ھستند که
خلاء این دوره را جبران می نمایند و ظھور آن حضرت را تدارک می بینند . مولوی نیز در مثنوی می فرماید
که در ھر عصر یک ولی خدا در ھر قومی حضور دارد که می تواند از نسل عمر باشد یا علی.
و اما امام کیست؟ امام انسانی است که ھمه صفات و معانی اخلاقی و دینی در وجودش خودی و ذاتی
گردیده و کل زندگیش عین دین است و لذا او حجت دین و میزان ارزشھاست درحالیکه دین در عامه
مردمان عاریه ای و نمادین است و ابزاری در خدمت دنیای آنھاست.
امامت رسید و آنگاه از خدایش خواست که امامت را در خاندانش موروثی کند ولی خداوند با قھر فرمود که
: این مقام به ظالمان این نژاد نرسد. و نیز اینکه در قرآن خداوند دعائی را به مؤمنانش القاء نموده است
که بگویند: پرودگارا ما را امام متقیان فرما.
از این دو آیه در قرآن درک می کنیم که امامت لزوماً ارثی نیست و ھر انسان مؤمنی میتواند به این مقام
نائل آید. و ھمه عارفان ما و از جمله علامه طباطبائی بر این اعتقادند که رسیدن به مقام ولایت بر ھمگان
ممکن است و سریعترین راه آن معرفت نفس است . و از حضرت رسول(ص) نیز داریم که فقط رھروان
معرفت نفس می توانند به حقوق دین او نائل آیند ودر دین خدا حقی برتر از امامت نیست. و البته امامت
در فرزندان علی(ع) و فاطمه(ع) امری مربوط به وصایت دین محمد(ص) است که ولایتی خاص الخاص
می باشد. ولی امامان خارج از وصایت دین محمد(ص) مربوط به دوران غیبت امام زمان(ع) ھستند که
خلاء این دوره را جبران می نمایند و ظھور آن حضرت را تدارک می بینند . مولوی نیز در مثنوی می فرماید
که در ھر عصر یک ولی خدا در ھر قومی حضور دارد که می تواند از نسل عمر باشد یا علی.
و اما امام کیست؟ امام انسانی است که ھمه صفات و معانی اخلاقی و دینی در وجودش خودی و ذاتی
گردیده و کل زندگیش عین دین است و لذا او حجت دین و میزان ارزشھاست درحالیکه دین در عامه
مردمان عاریه ای و نمادین است و ابزاری در خدمت دنیای آنھاست.
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 202
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.