نیستی شناسی
15- وقتی بچه ای از والدین خود می پرسد که این چیست؟ و مثلاً پاسخ می شنود که این یک کلاغ است این بچه هیچ نمی فهمد و گوئی هیچ پاسخی نیافته است و لذا باز سئوال خود را تکرار می کند که این چیست و باز همان پاسخ مهمل را می شنود که این یک کلاغ است و این بچه بیچاره تا مدتی هر بار که چنین پرنده ای می بیند سئوالش را تکرار می کند و همان پاسخ بیهوده را می شنود تا اینکه مجبور می شود زبان وجدان خود را به این پاسخ ببندد و چشم هستی بین خود را کور کند و بجای این پرنده در حافظه خود واژه کلاغ را بکارد، واژه ای که هرگز سبز نمی شود و حیاتی ندارد و بی روح است. در اینجا شهود، قربانی شنود می شود در حالیکه کمترین پاسخ درست به این بچه باید این گونه باشد که: بچه جان این که می بینی همین است که می بینی، خود چشمت را بگشای تا بهتر و بیشتر ببینی. و این موجود که می بینی در هر شهر و قومی نامی دارد که علامت گذاری است ولی اسم حقیقی این پرنده چیزی است که بایستی از خود او بپرسی. اسامی و القاب و صفاتی که مردمان بر پدیده ها می نهند بزرگترین حجاب بر آن پدیده است.
از کتاب نیستی شناسی ص 7
دانلود رایگان کتاب های صوتی و متنی استاد علی اکبر خانجانی در سایت :khanjany.com و nooreomid.net
نشانی تلگرام: khodshenasi4@
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.