عذاب و معرفت
با نظری به زندگی معتادان که از مظاهر درجه یک رسوائی و عذاب و بدبختی هستند متوجه نکاتی می شویم که ما را در درک و حقانیت این عذاب یاری می دهد. تکبر و غرور بسیار افراطی و خود-پرستی تا سرحد ستمگری و ظاهربینی و مادیگری و عشق به پول و قدرت ظاهری از برجسته ترین صفات زندگیِ گذشته کلیه معتادان است. و اینک وقتی که آنها را غرق در اعتیاد می بینیم با حیرت متوجه می شویم که همه آن صفات رذیله گذشته شان به مقدار زیادی تخفیف و تعدیل یافته است.
و باز به تجربه می بینیم کسانی که به جبر به سمت ترک اعتیاد رفته اند مجدداً همان صفات رذیله به مراتب شدیدتر از اولش در آنها بروز نموده است و لذا پس از هر ترک اعتیادی که جبراً صورت گرفته باشد دیر یا زود میل به مواد مخدری قوی تر و یا اعتیادی شدیدتر پدید آمده است. از این واقعیت بزرگِ زمانه ما که بخش عظیمی از بشریت را شامل می شود و می رود که کل بشریت را در بر گیرد به حقیقت بزرگی می رسیم و آن اینست که اعتیاد نه جرم است و نه مرض است و نه بدشانسی است و نه حتی گناه است بلکه نتیجه عادلانه باطن انسان است تا درون و برونش را به نوعی تعادل رسانیده و حیات و هستی را برایش امکان پذیر نماید.
از کتاب خلقت دوباره ص 31
همه کتاب های صوتی و متنی استاد علی اکبر خانجانی در سایت :khanjany.com و nooreomid.net
نشانی تلگرام: khodshenasi4@
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.