زن چیست؟

زن چیست؟

زن ، محبوب مرد است یعنی مقصود ذاتی اوست و عین جمال ذات اوست ھمانطور که در خلقت ازلی ھم

از باطن آدم پدید آمده است . عشق مرد به زن ، عشق او به خویشتن خویش است . و لذا مقصود ذاتی

عشق مرد به زن ھمانا تصاحب مطلق اوست تا آن حد که او را خویشتن خویش و عین ذات خویش نماید .

مرد بکام رسیده ،چنین مردی است . زن ھمان خدای زمین مرد است . ناز زن نسبت به مرد مظھر بی

نیازی خدا نسبت به مخلوق ( آدم ) است . و ناکامی مرد در تصاحب زن عین ناکامی مخلوق در تصاحب

خالق خویش است .

زن پرستی از جنس خدا پرستی است ولی خدا پرستی کافرانه . ولی تا این پرستش به غایت خود

نرسیده و به کمال ناکامی نرسد پرستش مؤمنانه آغاز نمی شود و آن پرستش خدای خود در خویشتن

است . و فقط در چنین ناکامی محض و نومیدی از معبود دنیوی است که آدم بخویشتن خویش در دل

خویش رجوع می کند یعنی به کانون عشق و به عشق آنکه در دل عاشق است . این عاشق ھمان

خداست که مرد را به پرستش زن کشانیده است تا در دنیا ناکام سازد و به جستجوی معبود ازلی و ابدی

در خویشتن برآید . زن جمال کفر مرد است و لذا مرد عاشق بر ضد دل خویش می شود . و لذا ھمواره زن

محبوب دشمن تمام و کمال دل مرد است یعنی دشمن ایمان اوست . و اراده ذاتی مرد در تسلط بر زن

ھمانا ارادۀ مسلط شدن بر کفر خویش است . و مرد یا بایستی بر زن محبوب خود کاملاً مسلط شود و او

را مرید خود سازد در غیر اینصورت ایمانش را از دست میدھد .

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد ششم ص 172