در باره آسمان
عموماً آدمی به هنگام درد و بلا و بدبختی های شدید به یاد خدا می افتد و او را یاد می کند و روی به آسمان می نماید و او را از آسمان صدا می کند از زبان عمیق ترین جای وجودش یعنی از زبان دل. گوئی روی به منشأ خودش که همان نیستی می باشد، می نماید و گوئی آرزوی نیستی می کند و می خواهد همچون آسمان هستیِ نیستی وار باشد: هستی غیر مادی. و این میل به یگانگی با خویشتن است زیرا انسان ذاتاً خود را از عالم ماده و خاک نمی داند و این احساس به هنگام درد و ناتوانی شدیدتر می شود و این میل توحیدی در ذات بشر است و به معنای فطری بودن دین.
ولی آیا براستی خدا در آسمان است؟ ...
از کتاب کند و کاوی در اصول تألیف استاد علی اکبر خانجانی جلد اول ص 101
موضوعات این کتاب :
نیهیلیزم- شناخت شناسی -سنت - ماهیت اندیشه - جبر و اختیار - ابلیس - شریعت - هنر - برنامه ریزی - بیان - فلسفه - حکومت - خواب-موسیقی-علم-تکنولوژی-بنی اسرائیل - پزشکی-نیستی-آسمان-وراثت-خودشناسی-کتب آسمانی-مسیحیت-اسطوره ها
۱۸ کتاب کندوکاوی در اصول جلد۱ (پدیده شناسی عناصر فرهنگ و تمدن) (THE PRINCIPLE OF PRINCIPLES 1)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.