۱۳۹۸ آبان ۱۵, چهارشنبه

کاتاچوو، بازی کودکانه، بازیهای روانی بشر

بازی و بخشش
آنگاه که بواقع و به دلایل و شواهد مستند برتر معلوم و مسلم شد که کسی به تو خیانتی کرده است در سرآغاز یک دو راهی سرنوشت ساز قرار گرفته ای: عفو و انتقام. راه عفو تو را به شناختی میرساند که بر تو معلوم و مسلم می سازد که منشأ آن خیانت خود تو بوده ای و نه غیر. و اما راه انتقام تو را به ظلمتی می کشاند که زان پس همه را خیانتکار می بینی و اعتماد خود به همه را از دست میدهی و نهایتاً اعتماد تو به خودت نیز از دست میرود و این سرآغاز جنون آشکار است که به وادی انتقام کشیدن از خویشتن می رود; یعنی آدمی جبراً بسراغ خودش می آید تا منشأ خیانت را نابود سازد و خیانتکار اصلی را تنبیه نماید. بهر حال آدمی خواه ناخواه به خودش بازمی گردد و نهایتاً همه را می بخشد زیرا هیچکس مقصر سرنوشت دیگری نیست. آدمی مجبور است که ببخشد. بخشش، اولین و آخرین دوای همه دردها و زجرهاست. و جز این غایتی نیست و این پایان بازی است.

از کتاب کاتاچوو
تألیف استاد علی اکبر خانجانی


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.