انواع و مراحل دین گرائی
گرایش بشر به دین و ارزشھای اخلاقی سه مرحله کلی دارد که دارای سه انگیزه است : گریز از عذاب و
خروج از دوزخ – میل به آرامش و عزّت برتر و شوق بھشت –شوق معرفت و عشق به حقیقت و ورود به
رضوان و مقام بی نیازی . اکثر مردم در ھمان مرحله اول متوقف می شوند و پس از رفع عذاب دوباره از
دین روی بر می گردانند . گروھی دیگر پس از خروج از دوزخ باز ھم تلاش می کنند تا به بھشت آرامش و
عزّت برسند و در آنجا متوقف می شوند . فقط انگشت شماری بھشت را ھم رھا می کنند و بسوی
حقیقت وجود حرکت می کنند که راه معرفت نفس و حکمت اسرار حقیقت و تقرب الی الله می باشد .
دین بمعنای راه و حرکت در این راه است و توقف در این راه در ھر مرحله ای موجب حفظ ابدی آن مقام از
راه نیست . توقف در این راه موجب خروج و گمراھی است . حتیّ توقف در بھشت عافیت ھم بزودی از
خاصیت تھی می شود و آرام و قرار از دست می رود و دوباره حرص دنیا پدید آمده و عذابھا آغاز میشود
و دوزخ رخ می نماید .
فقط کسی که دین را برای ارزشھای آن طلب می کند به راه ادامه می دھد و رشد می کند . استفاده
ابزاری از دین بقصد نجات از عذاب و رسیدن به بھشت دنیوی ھرگز موجب تغییر و تحولی در نفس بشر
نمی شود و نفس را تزکیه و تعالی نمی بخشد و بلکه موجب پروار شدن نفس و رشد کبر و حرص و حسد
و قحطی و شرارت است . آنکه دین را برای رونق دنیا می خواھد دچار نفاق می شود مگر آنکه پس از
رفع عذابھایش تغییر نیّت دھد و واقعاً ارزشھای انسانی را طلب کند و متدین شود یعنی رھروئی ابدی .
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 97
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.