دین کفر و دین ایمان
بسیاری می پندارند که کفر ھمان بی دینی یا ضدیت با دین است درحالیکه این جاھلیت است . دین اکثر
مردمان در حین عبادات و رعایت شریعت ھا ، ھمانا کفر است . دین کفر دین عاریه ای و موروثی و تاریخی
و عرفی - اجتماعی است که عموماً خداوند را در جائی بسیار دور یعنی در پشت بام آسمان میخواند و
این معنا در قرآن مذکور است که کافران خداوند را در جائی بسیار بعید می خوانند .
و امّا دین ایمان ، دین خودی است که بواسطه تجربه و تعقل و معرفت نفس و درارتباط با یک امام ھدایت
در دل پدید می آید و خداوند را در دل می یابد و می خواند و نه در آسمان . یک مؤمن دین را بواسطه
عقلانیت و معرفت نفس در می یابد نه بواسطه وراثت و تقلید و فرھنگ و مصلحت و سیاست .
دین کفر دین بیخودی و جنون و از خود بیگانگی است زیرا خود خِود انسان خداست و تا خداوند در دل
خویشتن درک نشود انسان بیخود و مجنون و مسخ شده و منزلگاه اجنّه و شیاطین و خنّاس و وسواس
ناس است و از نزد خودش ھیچ احساس وجود ندارد و وجودش را در غیر خویش می یابد و این ھمان
عرصه جنون بشر است ھمانطور که در قرآن می خوانیم که اکثر مردمان که می پندارند که خدا را می
پرستند در واقع اجنّه را می خوانند . دین ایمان محصول خود شناسی است و تحت تربیت یک امام زنده و
پیر طریقت رخ می نماید و دین باطنی است .
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 103
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.