۱۳۹۵ مهر ۱۷, شنبه

آسانترین راه زندگی


آسانترین راه زندگی

خداوند در کتابش می فرماید آنانکه اسلام را سخت معرفی می کنند و آنرا محال و شاقه می خوانند
منافق ھستند و می خواھند که راه خدا را بر مردم سد کنند. در قرآن راه ھدایت معروف به صراط
المستقیم است یعنی سر راست ترین و ساده ترین راه و روش زیستن.
آیا براستی دروغ گفتن راحت تر است یا راست گفتن؟ صادق بودن راحت تر است یا ریا کردن؟ وفا کردن
راحت تر است یا خیانت و مکر و پلیدی کردن؟ دزدی کردن راحت تر است یا قناعت کردن؟ چاپلوسی و
فریبکاری راحت تر است یا عزت نفس و صمیمیت؟ آیا از طریق فحشاء و ھرزه گی جلب نظر کردن راحت تر
است یا از طریق حیا و عصمت؟ آیا صبور بودن راحت تر است یا شتاب و سگ دوئی؟ آیا جنگیدن راحت تر
است یا مذاکره کردن؟ آیا بخشیدن راحت تر است یا انتقامجوئی ؟ وو......
پر واضح است که برای یک آدم که سلامت حتی حیوانی ھم داشته باشد و ھنوز دیوانه نشده باشد راه
دین بسیار راحت تر است و راه کفر تماماً زحمت و زجر و عذاب و جان کندن و سوختن است . پس فقط
احمق ھا و دیوانه ھا به راه کفر می روند زیرا شاقه ترین راه و روش زیستن را بر می گزینند. و احمقتر و
دیوانه تر از اینھا کسانی ھستند که کافرانه زندگی می کنند و تظاھر به دین می نمایند یعنی منافق ھا.
و اما چرا بقول قرآن ھمواره اکثر مردمان به راه کفر و نفاق می روند؟ چرا اکثراً احمق و دیوانه اند و گوئی
با خود عداوت دارند؟ آیا کافرانه زیستن خود عذاب نیست؟ عذاب چه صفتی در بشر است؟ عذاب بخل
نسبت به دیگران! آنکه چشم دیدن سلامت وعزت و راحتی دیگران را نداشته باشد خودش ھم نمیتواند
زندگی راحتی بکند. و این مصداق سخن سعدی است که : بنی آدم اعضای یکدیگرند . در واقع بنی آدم از
روح و جان و نفس واحده اند. کسی که سلامت و سعادت دیگران را نمی خواھد نمی تواند سعادت خود را
بخواھد. پس بخل و حسد منشأ ذاتی کفر بشر است و لذا بقول قرآن آدم بخیل در واقع نسبت بخودش
بخیل است . پس دین و ایمان و شرافت و سعادت بشر محصول مردم دوستی و عشق به مردم است و
این اساس فطرت پیامبران خدا بوده است و شریعت و احکام دینی آنھا محصول طبیعی این عشق بوده
است . پس گوھره دین و سعادت و عقل ھمانا بشر دوستی و دیگر دوستی است و کمال دین و سعادت
و عقل آن است که آدمی دیگران را بر خودش ترجیح دھد و این ذات نبوت است. پس می بینیم که حماقت
و جنون از شقاوت و بیرحمی بشر به دیگران است.
انسان تا دیگران را دوست نداشته باشد نمی تواند خودش را دوست بدارد. این اصل اول در خلقت انسان
است. آتش دوزخ ھمان آتش بخل وحسد است.
پس بیائیم دعا کنیم که : خدایا آتش بخل را از وجودمان برانداز!

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 109

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.