بزرگترین گناه (چگونه میتوان دلیر شد؟)

بزرگترین گناه (چگونه میتوان دلیر شد؟)

علی علیه السلام ترس را بزرگترین گناه نامیده است. ولی بنظر ما ترس علت العلل گناه و ذات ھمۀ

گناھان است و نه نوعی از گناه . از آدم بزدلی پرسیدند : چرا اینقدر می ترسی کمی دلیر باش. در پاسخ

گفت : ترس که در جیبم نیست که آن را بیرو ن بیاندازم بلکه در دل من است و متاسفانه دستم به دلم

نمیرسد .

براستی وقتی که از آدم ترسو سخن می گوییم از دلی ترسو سخن می گوییم . و اما دل ترسو ھمان دل

غیر مؤمن است چرا که ایمان به معنای احساس امنیت است و دلی که ایمان ندارد ھمواره در ترس و

دغدغه است حتی در ایمن ترین شرایط . از این نکته میتوان فھمید که ترس عین بی ایمانی است و

منشاء باطنی ارتکاب به ھر گناھی می باشد . به ھمین دلیل آدمھای ترسو مجبورند در زندگی خود

مستمراً بواسطۀ ثروت اندوزی و قدرت اندوزی و لشگر آفرینی و نھایتاً بواسطۀ بیمه ھا از بیم خود بکاھند

ھر چند که ھمه این عوامل بیرونی کاھندۀ ناامنی موجب افزایش ھراس قلبی می شود که جنونھا و

جنایت ھا و خشم ھا و سکته ھای مغزی و قلبی از نشانه ھای این ھراس ھستند و نھایتاً به مصرف

مسکن ھا منجر می شود .

ترس گناه نیست بلکه گناه آفرین است پس ترس را باید امّ الذنوب نامید ھمانطور که دروغ را امّ الفساد . و

اصلاً بعنوان زایندۀ مفاسد خود حاصل ترس است ترس از فقر و بیکسی و بی آبرویی و مرگ و نابودی .

و میدانیم ک منشاء ھمۀ ترسھا ترس از نابود شدن است . بنابراین ایمان به حیات بعد از مرگ تنھا داروی

ترس است . ترس بزرگترین بیماری دل انسان است و علاجی جز ایمان ندارد و برای فائق آمدن بر این

مرض عظیم کافی است که در حد توان دست از اعمال نادرست برداریم زیرا خداوند می فرماید که ھیچ

دلی بی اذن او ایمان نمی آورد و دلی که اذن ایمان ندارد به دلیل تبھکاری صاحبش می باشد . پس برای

شجاع شدن باید نیکوکار شد .

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 58

--------------------------------------