معرفت و پرستش
ولی باید بدانیم که فقط کسی نهایتاً بخود و خود-شناسی می رسد و به سرچشمه این گنج بی پایان دست می یابد که در وادی پرسش و درخواست از دیگران تا به آخرِ راه را خالصانه طی کرده باشد یعنی به غایت دیگری رسیده باشد و غیر را تماماً فهمیده باشد و کاویده باشد تا در انتهای این کاوش خویش را کشف کند و در غیر این صورت فقط خودخواهی و تکبر و غرور است که نه کمترین معرفتی از خود بدست می دهد و نه از دیگران و نه ارتباطی با دیگران می یابد و نه با خودش. یعنی در گدائیِ خالصانه از غیر است که انسان به خودش می رسد و دربِ خویش گشوده می شود و خودشناسی امکان پذیر می شود.
از کتاب خلقت دوباره ص 42
همه کتاب های صوتی و متنی استاد علی اکبر خانجانی در سایت :khanjany.com و nooreomid.net
نشانی تلگرام: khodshenasi4@
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.