فلسفه پاکیزگی و زیبائی

فلسفه پاکیزگی و زیبائی

ھر چه تکنولوژی پر زرق و برقتر می شود انسانھای مدرن ھم بی سلیقه تر و بی نظافتر و لا ابالیتر

می شوند گوئی تکنولوژی آدمی را از ھر اراده ای تھی میکند و انسانھا را ھم مبدّل به ابزارھا فنی

می سازد که از ھر احساس و مسئولیت و وجدانی بیگانه می کند و حتّی مدلھای لباس و آرایش و

دکوراسیون زندگیشان را ھم به آنھا تحمیل می نماید و آنھا فقط بازیچه ھائی برای تقدیس قدرت

تکنولوژی ھستند . ھمه آدمھا ظاھراً برق می زنند و باطناً گندیده اند . به لحاظ نظافت و نزاکت و ادب

و حتّی زیبائی صوری ھم بشر مدرن از ھر دورانی وحشی تر و کثیف تر شده است و لذا اینھمه

امراض میکروبی و آلودگی ھا رشد یافته اند . بشر مدرن حتّی آداب استحمام و شستشو و نظافت

شخصی را ھم از یاد برده است و مبدّل به جانور نجس و حامل دھھا مرض گشته است . ھمه دارای

امراض جلدی و عفونی و خونی و ویروسی متنوعی ھستند . انسانھای مدرن ھر یک تبدیل به زباله

دان کالاھای صنعتی شده اند و در درون خود در حال گندیدن میباشند و لذا شبانه روز بایستی انواع

عطر و ادکلن مصرف نمایند تا برای یکدیگر قابل تحمل شوند و خانه ھایشان را ھم با انواع سموم ضد

عفونی کنند تا نپوسند . و این در حالی است که شبانه روز رسانه ھا و مدارس مشغول آموزش

عمومی دربارۀ بھداشت و سلامت ھستند و ھر فردی به مثابه یک پزشک عمومی میباشد و اتفاقاً

آلوده ترین و رنجورترین و بی نظافت ترین جماعت خود جامعه بھداشت و درمان است که محل تولید

جدیدترین ویروسھا و میکروبھا می باشد مثل ویروس ایدز که از مراکز پژوھشی آمریکا اختراع شد و

سپس به مردم آفریقا نسبت داده شد .

نظافت و بھداشت امری برخاسته از طھارت و تزکیه نفس است . نفسی که ناپاک و پلید است نمی

تواند به ھیچ روشی دارای حیاتی پاکیزه و منظّم و زیبا باشد.« باطن خود را پاک کنید تا خداوند دنیای

شما را زیبا کند».علی (ع) . بھداشت و نظافت و لذا سلامت تن امری مربوط به دانائی عاریه ای و

فنون علمی نیست بلکه یک نتیجه و معلول است . ھمانطور که زیبائی ھم نوعی فن نیست بلکه

محصول طھارت و شرافت و ایمان است . صورت آدمی تجلّی سیرت اوست و این صورت را نمیتوان

بواسطه آرایش و لباس و جراحی پلاستیک زیبا ساخت فقط می توان بزک کرد و عروسکی و

شھوتناک نمود . جمال آدمی ھمان جمالِ کمال اوست. چه بسا صورتھای بظاھر زیبا که نفرت انگیزند

و بدنھای بظاھر برازنده و خوش قیافه که حامل دھھا مرض و فساد و جنون ھستند . چه بسا کلمات

زیبا که جز تولید بخل و عداوت و کینه نمی کنند . بدن انسان بی ایمان متعفن و بدبو است . زیبائی و

سلامت و جذابیت از آن مؤمنان است که مشغول طھارت و تزکیه نفس خود ھستند و لذا خداوند آنان

را امر به رعایت حجاب و عفِّت می کند زیرا قدرت جاذبه و نفوذ جادوئی دارند و بایستی خود را مصون

دارند تا شیاطین و نگاھھای ھرزه در وجودشان رسوخ نکنند و این امر شامل زن و مرد می باشد و

امری منوط به جنس خاصّی نیست . براستی که نظافت از نشانه ھای ایمان است . زیبائی و جذابیّت

جمال انسان فقط بواسطه ایمان و عفّت و تزکیه نفس حفظ می شود و بلکه ارتقاء می یابد و با مرور

زمان و کھولت ھم کاھش نمی یابد و بلکه به جاذبه ای معنوی تر و مقدس می رسد.

آنکه مشغول پاکسازی و نظافت و زیبائی دل و اندیشه خود باشد طبعاً نمی تواند ناپاکیھای ھیکل و

محیط زیست و روابط اجتماعی را تحمل کند و خود بخود سلامت و پاکیزگی بیرونی را ھم حفظ می

کند . دل ناپاک و اندیشه بخیل و ظالم مولّد تنی رنجور و خانه ای کثیف و روابطی فاسقانه است .

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد اول ص 174

-----------------------