زنان مقدس و مردان نجس

زنان مقدس و مردان نجس

در جریان درمانگری مواجه با گروھی از زنان به اصطلاح مؤمنه و جانماز آبکش شدم که به مرض

وسواس بھمراه برخی دگر از بیماریھای آلرژیک و از جمله بیخوابی شدید مبتلا بودند . یکی از این زنان

از بس که کودک شیرخواره اش را شسته بود خفه کرده بود .

مسئله اینست که این زنان ، شوھر خود را نجس می دانند و لذا از وی گریزانند و بعد از ھر

ھمخوابگی دھھا بار غسل می کنند و لذا بسرعت رابطه زناشوئی نابود می شود و این زن بتدریج از

پزشک بسوی رمّال و دعانویس و جن گیر ھدایت شده و نھایتاً سر از تیمارستان در می آورد .

البته گاه مواجه با مواردی کاملاً معکوس ھم می شویم یعنی مردان مقدّس و زنان نجس.

پر واضح است که این یک عذاب عظیم و چند جانبه است . این نجسی از خود فرد است که در آئینه

ھمسرش بر می تابد . خداوند در کتابش فقط مشرکان را نجس خوانده است یعنی کسانی که دین

خدا را به بازی ھوسھای خود می گیرند و لذا نجس شده و کل جھان پیرامون خود را نجس مییابند .

و این عذاب نجس نمودن دین خداست که به خودشان باز می گردد . نخستین مرحله درمان این

بیماران ھمانا دست کشیدن از عبادات است عبادات مشرکانه و منافقانه .

بسیاری از این آدمھا نھایتاً به خود – ارضائی و ھمجنسگرائی مبتلا می گردند .

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی - جلد اول ص 180