زندگی فردي و زندگی جمعی

زندگی فردي و زندگی جمعی

1+1= 3

1+1=0/5

حیات فردی ھمان بودن است ھمچون حیوانات که در طی عمر فردی و تاریخی خود کمترین تغییر و

رشدی ندارند و حیات جمعی رفتن و شدن است . بودن امری است که خداوند بما در خلقت ازل و

غریزی ما بخشیده و ما برای آن ھیچ کاری نمی کنیم.ولی رفتن و شدن یک حیات خاص انسانی در

رابطه با دیگران است و این حیات مدنی و تکاملی و معنوی می باشد و مستلزم مکاشفه و جھاد

است . حیات جمعی یک حیات مکاشفه ای است و نه محاسبه ای . ایمانی است و نه بیمه ای .

حیات فردی یک ھستی منی یا توئی است که در آنجا من منم و تو توئی. ولی حیات جمعی و معنوی

و عرصه شدن یک حیات اوئی است یعنی راه سوم است . زندگی جمعی یک واقعه عددی نیست و

یک بعلاوه یک نیست که دو شود بلکه سه می شود . تمام خلاقیت و انسانیت بشر در کشف این راه

سوم و سرعت طی طریق در آن می باشد . این راه یا خط سوم فقط مختص عرفا نیست بلکه

عرفا این راه را کشف کرده و بطور حرفه ای و بلاوقفه پیموده و سریعترین حرکت را نموده اند . آن

سخن معروف شمس تبریزی را در این رابطه چنین اصلاح می کنیم که : خط اوّل آن است که من

خوانم و لاغیر. خط دوم آن است که من خوانم و تو . ولی خط سوّم آن است که نه من خوانم و نه تو .

و این خط خدا و توکل و عشق و اعتماد متقابل است. این ھمان خط دل به دریا زدن است و سوی بی

سوئی راه پیمودن و نھراسیدن . ولی بسیار اندکند که حتّی در زندگی جمعی ھم براستی جمعی

زندگی کنند و با یکدیگر ھمراه و ھمسفر این راه سوم باشند . اکثراً با ھم ولی فردی زندگی میکنند

و ھر دو منی ھستند و لذا چون در کنار ھم ھستند دو نیم من شده و حتّی حیات غریزی و جانوری

کامل و سالمی ھم ندارند و فقط چوب لای چرخ حیات فردی ھمدیگرند و حتّی دو ھم نمی شوند بلکه

نیم می شوند .

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد اول ص 136