کتاب ها و سخنرانی های استاد علی اکبر خانجانی: اخلاق عرفانی : باب سخاوت

۳۵ -باب سخاوت

نخستین سخاوت اینست که خود را برتر و دیگران را پست تر از خود ندانی تا مجبور به ترحم و ایثار شوی و او را بدھکار خود سازی و تمام عمر از خودت منزجر نمایی !

دومین سخاوت آنست که دیگران را ھمسان و مساوی با خود نپنداری که به ناگاه حیران شوی و آنھا را خائن و مکار بنامی و مابقی عمرت از آنان انتقام بستانی !

سومین سخاوت آنست که به دیگران تھمت ناحق نزنی .و بلکه تھمت حق ھم نزنی الا به خودشان در خفا!

چھارمین سخاوت آنست که اگر از تو طلب یاری کردند در حد توان یاری کنی و یاریت را در شیپور ندمی و اگر خواستند تلافی کنند بپذیری تا در قبال تو احساس حقارت و بدھکاری نکنند و سخاوت تو موجب عداوت نگردد .که مھمترین آن یاری کردن خانواده خویش است بی منت وتوقع !

پنجمین سخاوت آنست که یاری یا ھدیه دیگران را بپذیری مگر آنکه قصد رشوه ای در میان باشد . و اینکه محبت دیگران را به جان پذیرا باشی .

ششمین سخاوت آنست که نصیحت یا انتقاد دیگران را بشنوی و در خور تأمل بدانی و عداوت نکنی و بلکه تشکر نمایی حتّی اگر ناحق باشد !

ھفتمین سخاوت آنست که عیب دوستانت را دوستانه و در تنھایی به آنان گوشزد نمایی .

ھشتمین سخاوت آنست که عیوب و مشکلات جامعه را درک نموده و با ارائه راه حل بیان کنی و در حل آن به اندازه توان بکوشی بی مزد و منت !

نھمین سخاوت آنست که با عقل و ایمان خودت وفادار و مھربان و صادق باشی و به خاطر آرزوھای احمقانه و دست نیافتنی و حسادت و رقابت ، خودت را زجر ندھی و به خودت رحم کنی !

دھمین سخاوت آنست که بلند ھمت و خدائی باشی و خودت را حقیر نشماری و ارزان مفروشی و عزت نفس خودت را برای امیال حقیر ، نابود نسازی .

یازدھمین سخاوت آنست که قدردان خدائی باشی که تو را از عدم ھستی جاوید بخشیده است پس شکرش نمایی و یادش کنی و از او بخواھی که به تو کاری برای رضایش محول نماید تا لایق ھستی اش شوی .

و دوازدھمین سخاوت آنست که دل و جان و روانت را به غیر خدا نسپاری و به غیر او عشق مورزی و خودت را ھمنشین کمتر از او نخواھی و مشتاق دیدار جمالش گردی.