چگونه می توان امام زمان (ع) را شناخت

چگونه می توان امام زمان (ع) را شناخت

طبق روایات شیعی برخی از مھمترین علائم حقانیت وجود امام زمان در ظھورش امور ذیل میباشند:

عبا و عمامه سبز ،مردی میانسال ، حامل عصا و تابوت حضرت موسی(ع) و ذوالفقار علی(ع) و
کتاب موسوم به « قرآن علی » بھمراه حضرت مسیح (ع) و سیصد و اندی از یارانش. این عمده علائم ، 
شخصی ایشان است بھمراه برخی از علائم طبیعی و اجتماعی و غیره . ولی مھمترین و تعیین کننده

ترین اینھا علائم شخصی حضرت اوست وگرنه بسیاری از علائم طبیعی و بشری ظھور حضرت
مدتھاست که در سراسر جھان آشکار شده است و می تواند متعلق به ھر مدعی امامت باشد . و

نیز این روایت که در ھنگام ظھورش بر تاق آسمان، حقانیت این ظھور نوشته می شود که به مثابه
شناسنامه اوست . ولی آیا چه کسی و با چه سندی می تواند علائم شخصی ایشان را تشخیص

دھد که درست است و جعلی نیست؟ و نیز اینکه امروزه به کمک اشعه لیزر از زمین و یا ماھواره ھا
می توان در آسمان ھر مسئله ای را بھر زبانی نوشت . پس این علامت ھم قابل سندیت نیست. پس

ملاک تشخیص ایشان از یک دجال چیست؟ آیا براستی ھیچیک از ما شیعیان که شبانه روز در انتظار

ظھورش ضجه می زنیم لحظه ای ھم به این امر اندیشیده ایم و یا اینکه تعارف می کنیم و یا می
پنداریم که آن حضرت خودش می اید و درب خانه ما را می زند و ما را نجات می دھد و گور بابای بقیه

!! بنظر می رسد این آخری از سائر دلایل، معنوی تر و قابل اعتماد تر باشد. اینطور نیست؟
امروزه وقتی که محاکمه سید علی محمد باب مدعی امام زمان بودن را به یاد میآوریم که چگونه در
یک امتحان دستور زبان عربی مردود و محکوم به اعدام شد به حال خودمان خنده مان می گیرد با

این علائمی که در ذھن خودمان برای او قایل ھستیم آنھم در عصری که می توان به یاری تکنولوژی
حتی انسانی نورانی را سوار بر اسب در آسمان پرواز داد و ھمچون فیلمھای « جنگ ستارگان » 
شمشیرھای نوری ساخت و یک مھدی یا مسیح ھزار بار متافیزکی تر از روایات تاریخی تحویل بشریت

داد. طبق اخبارھا و شایعات پراکنده سازمانھای جاسوسی و اطلاعاتی مشغول طراحی چنین ناجی
ھائی برای بشریت و خاصه مسلمانان ھستند. بنابراین نگران این داعیان امامت و نائب امامتی که در
کشورمان مردمان را سرکیسه می کنند نباشیم که بیش از حد رسوایند بلکه نگران آن امام زمانی

باشیم که در سازمانھای روشنفکری غرب مشغول طراحی شدن است که ھمه ویژه گیھای روایات
مسیحی و شیعی را دارد و بسیار برتر از آن است.
براستی آیا چاره چیست؟

بی تردید اگر بخواھیم طبق روایات تاریخی و علائم موجود در این روایات در انتظار ظھور ناجی باشیم
بایستی پیشاپیش خودمان را فریب خورده بدانیم و قطع امید کنیم. وقتی مشتی شیاد که اکثرشان
بیماران روانی و رسوایند قادر ھستند که مردمان را بفریبند وای بر آن امام و ناجی که در سازمان

ناسا تولید شود که حتی بر پیشانی او ھم نامش بدرخشد.
مسئله اینست و لاغیر!
پس بر ھر عاقلی مبرھن است که امام زمان جز بواسطه ایمان یقینی و معرفت قلبی و عرفان و
عطش جدی برای درک آن حضرت ،قابل تشخیص نیست . یعنی جز معرفت نفس ھیچ راھی مطمئن
وجود ندارد.
به یاد آوریم که در صدر اسلام درباره حقانیت امامت ائمه اطھار(ع) و شناسنامه آنھا کمترین تردیدی
نبود وآنان در تنھائی مطلق و گاه بدون وجود حتی یک مؤمن صدیق و عارف، شھید شدند آنھم بنام
ملحد و مرتد.
آنان ھم آشکارا فرزندان علی(ع) وفاطمه(ع) بودند و ھم به زبان عربی صحبت می کردند و جملگی
دارای کرامت بودند ولی ھیچ مشکلی از مسلمانان حل نشد وھمانھا آنان راشھیدساختند و نه کفّار.

آنچه امام را تشخیص میدھد و تصدیق می کند ھیچیک از علائم مذکور نیستند آنھم در دوران ما. ملاک
تشخیص امام، دل عاشق و ذھن عارف و جان ھوشیار ودر انتظار و جستجوگر است. حضرت
مسیح(ع) نیز در مسیحا بودنش به لحاظ نژاد و علائم ھیچ کم نداشت ولی بواسطه روحانیت یھود

محاکمه و مصلوب شد و نه رومیان شرابخواره و منکر خدای یگانه. پس بھتر است که بر خود بترسیم و
نشانه ھای جھانی و بشری و طبیعی و تاریخی ظھور را درک و تصدیق کنیم و خودمان را بواسطه
عرفان نفس و اخلاص در دین برای درک وجود مبارکش مھیا سازیم واز آن دریای علائم ضد و نقیض

حاصل از روایات تاریخی نومید باشیم که بھترین ملعبه دجّالان می تواند بود. امام را به قلب و جان و
عرفان می توان شناخت و نه با چشم و ھوش کتابی و فنی و شناسنامه ای . و به یاد داشته باشیم
که امام زمان شناسنامه ندارد. فقط با تکنولوژی باستان شناسی می توان درستی شمشیر

علی(ع) و تابوت موسی(ع) را در نزد ناجی موعود تشخیص داد . پس غربی ھا زودتر از ما تشخیص
می دھند . آیا اینطور نیست؟!از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 198