واي به ایثار زنانه

واي به ایثار زنانه

ھمانطور که مکرراً نشان داده ایم دعوی ایثار از جانب آدمی یکی از ابلیسی ترین و ناحق ترین ادعاھا

و احساسات است . مخلوق ناتوان و میرائی چون آدم را چکار به ادعای ایثار . ایثارگر فقط خداست

و آدمی فقط می تواند از نداشتن ھا و عذابھا و ماست ریخته شده اش ایثار نماید ! ھمه عداوتھا و کینه

ھای تراژیک بشر محصول چنین ادعا و احساس مالیخولیائی است .

و امّا ایثار زنان مالیخولیائی برتر و دگر است . زن که در قبال عشق مرد احساس خدائی و بی نیازی

دارد و لذا کارخانه بی انتھای ناز است و پرستش خود بواسطه مرد را وظیفه مرد میداند اگر بخواھد

ایثارگر ھم بشود آنگاه یک دیوانه افسار گسیخته می شود . اکثریت زنان حتّی تمکین جنسی در قبال

شوھر را از ایثار خود می دانند و این علت العلل طبع روسپی گری زن است که به تن فروشی می

رسد .

و امّا یک ایثار نوینی که زن مدرن بدامش افتاده و زندگیش را تباه ساخته ، درآمد زائی و اشتغال اوست

که به معنای ایثار اقتصادی است . لذا اکثر زنان شاغل علناً زن سالارانی ظالم ھستند که یا مرد را به

برده گی می کشند و یا فراری اش می دھند و یا به طلاق غیر رسمی می انجامد.

اصولاً زن در ھر عمل و وظیفه ای احساس ایثار دارد و این ھمان نکته گمراه کننده ای است که چنین

پندار وارونه ای را پدید آورده که زن اھل عشق است و مرد ھم اھل عقل . در واقع این مقام را زنان به

خودشان داده اند . ورنه ھر مردی می داند که تنھا چیزی که در اکثریت زنان مطلقاً وجود ندارندعشق

است . زن فقط عاشق بر عشق مرد نسبت به خویشتن است که ھمان عطش مرد خواری و سلطه

است . درست به ھمین دلیل زنانی که دچار چنین ادعا و احساسی ھستند به ناگاه سیمائی بس

ستمگر و متجاوز و دیوانه ای از خود بروز می دھند.

زنی که اصولاً برای خود وظیفه ای در قبال مرد قائل باشد زنی مؤمنه است و کیمیای دورانھاست.

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد اول ص 20