آرمان و برنامه
ھیچیک از آن ارزشھای والای محقق شده در انسان درکل تاریخ بشر ھرگز محصول برنامه ھای از پیش
تدوین شده نبوده اند . ھیچ ایده یا آرمان بر حقّی نمی تواند پیشاپیش در ذھن جاھل و حقیر و محدود
بشری معلوم و متصّور شود . زیرا در اینصورت دیگر آرمان برتر و جادوانه ای که بتواند انسان را از
قضاوتھایش برھاند و تعالی بخشد نخواھد بود .
علی (ع) می فرماید:«ھیچکس بخاطر اینکه خواست عالم ،عارف ،قدیس و انسانی مخلص شود نشد . »
زیرا کسی که پیشاپیش می داند که علم و عرفان و قداست و اخلاص چیست پس به این مقام رسیده
است و نیازی برای رسیدن به آن ندارد .
انسانھای جاودانه تاریخ بشری ھر یک اسوه ای از آرمانھای بشری ھستند که بواسطه عشق به
صداقت و جھاد برعلیه خود پرستی و عطش بسوی جھانی برتر رنجھا کشیده و بتدریج از مظاھر
ارزشھائی شده اند که خودشان نیز قبلا درباره اش کمترین تصّوری نداشته اند . این صفات و مقامات
معنوی از جانب خداوند بعنوان اجر تلاشھائی که نموده اند به آنان داده شده است . بیزاری از دروغ و ریا و
تجاوز و ستم و دنیا پرستی آنان را به وادی برتری انداخته و مواجه با گنجھائی غیر قابل تصوّر ساخته
است که گنجھائی عرفانی و روحانی ھستند . ھرگز نمی توان برای معانی و ارزشھای عرفانی در نزد
خود برنامه ریزی نمود الّا اینکه به بطالت می رسد .
ھمه ایده ھا و آرمانھای از پیش برنامه ریزی شده بشری محکوم به جھل و جنون و ناکامی مضاعفی
شده اند . این یک اصل انسان شناسی در قلمرو حق جوئی و آرمان گرائی بشر است . آنانکه در قلمرو
معنویت و عرفان در سودای برنامه ھا و منافعی برای خود ھستند از جمله بزرگترین رسوایان و زیانکاران
جھانند .
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد ششم ص 28
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.