ایست!!!

ایست!!!

به نام خدا

امروزه ھر پدیده و موضوعی در حیات انسان مدرن ، خودش یک معما و مشکل و عذاب لاعلاج است و به

تعداد موضوعات و اشیاء و امکانات بشر ، مشکل و بن بست وجود دارد و ھر راه حل تازه ای خود مبدل به

یک مشکل لاعلاج تری میشود و ھر اختراع و اقدامی عرصۀ پیدایش مجموعه ای از عذاب است .

ازدواج کردن یک مشکل عظیم است و زندگی زناشوئی که پدید آمد مشکل عظیم تری است . ورود به

دانشگاه یک بحران و عذاب است و فارغ التحصیل شدن از آن عذابی بدتر است . بیمار شدن یک مشکل

است و مداوای آن مشکلی بدتر و پیچیده تر می شود . تورم و گرانی یک بدبختی است و مبارزه با آن

مشکلات جدیدتری پدید می آورد بی آنکه مشکل اولی را کاھش دھد . اتومبیل نداشتن یک مشکل است

و اتومبیل داشتن مشکلی بدتر است . وام گرفتن یک بدبختی است و پس دادن وام بدبختی بزرگتری

است و خرج کردن آن نیز بدبختی ھای جدیدی بھمراه دارد . زندگی در روستا یک عذاب است و ھجرت به

شھر و زیستن درشھرھا ، عذاب بدتری است . معتاد نبودن یک عذاب است و معتاد بودن عذاب بزرگتری و

. ...

داشتن و نداشتن ھر دو بدبختی زاست . کردن یا نکردن ، مرگ یا زندگی و بودن یا نبودن . مسئله اینست

که بدبختی و عذاب و لاعلاجی و بن بست شامل حال ھر وضع و چیزی ھست و تلاش برای رفع گرفتاری

منجر به گرفتاری بدتری می شود و گوئی تسلیم محض بودن و ھیچ کاری نکردن بھترین کار باشد . گوئی

ماندن در آخرین وضع موجود ، بھترین وضع باشد . گوئی کل جھان و جھانیان در عصر ما در سراسر زمین

در یک سراشیبی انحطاط و فلاکت در حال سقوط ھستند . و به پیشرفتن و آنچه که پیشرفت نامیده می

شود فقط پیشرفتن در اعماق یک دوزخ است که بسوی لاعلاجتر شدن در حرکت است . گوئی سکون و

باز ایستادن و بلکه به عقب بازگشتن تنھا راه نجات از این سقوط آزاد باشد .

وضع بشر مدرن را فقط در این خطبه از امام علی (ع) میتوان درک نمود و علاجش را یافت :

" ھشدار که رشته ھای بقای جھان پاره شد و از دنیا جز سم و زھرابی نماند . و زین پس دنیا ساکنانش را

در خود نابود خواھد کرد . پس شما ای مؤمنان کوله بار بربندید و این جھان را با اھالی اش ترک کنید .

لحظه ای مکث مجال نجات را از شما خواھد ربود . باز ایستید و کوله بار بربندید و بازگردید بسوی خدای

خود . و در غیر اینصورت برسرنوشت ھمۀ شما بسیار متأسفم ... " – نھج البلاغه –

این اعلان قیامت پنجاه ھزارساله و آغاز آخرالزمان است . بازایستادن از " پیشرفت " تنھا راه نجات است .

بازایستادن از این چرخۀ جنون آسا و افسار گسیختۀ موسوم به پیشرفت ، و خارج شدن از دوزخ زندگی

تکنولوژیکی و مصرفی و دودی و آتشین و مسابقۀ مصرف فزاینده و شتاب برای شتاب و ھمه چیز برای

ھیچ . اینست آن جھانی که رشته ھای بقایش پاره شده است و در حال سقوط آزاد است و ھمۀ

ساکنانش را در درک اسفل السافلین ساقط میسازد .

این " ایست " و خبردار نمودن علی (ع) است به بشر امروز در عصر آخرالزمان که عصر ظھور دجّال است

یعنی تکنولوژی مدرن !

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد پنجم ص 181