محصول عشق

محصول عشق

عشق چیزی جز جاذبه بین دو قطب متضاد نیست و لذا از قانون الکترومغناطیس پیروی می کند. دو

قطب مثبت و منفی بھم جذب می شوند و بعد از تخلیه بار الکتریکی از ھم دفع می شوند. عشق بین

انسانھا ھم بر ھمین اساس عمل می کند : جاذبه بین خوب و بد، مھربان وشقی ، پاک و ناپاک، مؤمن

وکافر، عاقل وجاھل و .... و لذا بھترین انسان عاشق بر بدترین انسان می شود یعنی ناپاکترین ھا جذب

پاکترین ھا می شوند و پاکی ونیکی را از آنھا می گیرند وسپس می روند. پس عشق عرصه مبادله نیکی

است و لذا قلمرو تربیت انسانھای پست است و تعالی معنوی و عرفانی انسانھای نیک. در این مبادله آدم

بد تبدیل به آدم خوب می شود وآن جناح خوب ھم به معرفت می رسد و بر حق نیکی خود علم می یابد.

رابطه بین نیکان از جنس عشق نیست بلکه دوستی و محبت و ارادت است . عشق مربوط به رابطه بین

نیک و بد است . آدم بد چون زالو بر قلب آدم خوب می چسبد و از خون نیکی میمکد وچون سیرشد می

افتد و به راه خود می رود. بھرحال ھر درجه وکیفیتی از عشق تحصیل ھمان درجه از نیکی و معرفت برای

طرفین رابطه است و بنابراین خلاقترین نوع رابطه بین انسانھاست و رابطه ای که چنین محصولاتی

نداشته باشد ھر چه باشد از جنس عشق نیست. عاشق به معرفتی برتر می رسد و معشوق به

نفسانیتی نیکوتر . و ھر چه که حقوق عشق بیشتر ادا شود محصولاتش بیشتر است . حق عاشق از

خود گذشتن است و حق معشوق ھم اطاعت است. در عشقی که این حق ھیچ ادا نشود محصولی جز

ندامت و تباھی ندارد.

از آنجا که انسان ذاتاً دشمن خویشتن است جذب ضد خود می شود و اینست راز عشق!

از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد ششم ص 177