خود-فروشی

خود-فروشی

1143- خودفروشی با خود-فریبی آغاز می شود.

1144- هر کاری که در آن رضایت مشرکی مدنظر باشد به خود-فروشی می انجامد.

1145- برخی از جلوه های خود-فروشی اینها هستند: چاپلوسی، خود-ستائی، خود-نمائی در قالب سخن گفتن یا به صورت جسمانی، دروغگوئی و مبادله و فروش علم و آگاهی ای که متعلق به تو نباشد.

1146- آنکه عنصری از هویت درونی خویش مانند عواطف، اعتقادات، تعهدها، عقل، عشق، ایمان و علم و امثالهم را آگاهانه نادیده بگیرد و بر خلافش عمل کند تا یک نفع مادی یا معنوی بیرونی کسب نماید دچار خود-فروشی شده است. و این آغاز کفر است یعنی آغاز انکار نمودن حقیقتی از وجود خویش.

1147- در میان یک تمدن کافرانه، روابط اجتماعی جز بر اساس خود-فروشی به وجود نمی آید.

1148-آنکه خود را می فروشد دیگران را ارزان تر و راحت تر می فروشد.

1150- کافران بدیهای خود را انکار نموده و به گردن دیگران می اندازند و محسنات خویش را هم به دیگران می فروشند. اینست که کافر بی هویت و پوچ است.

از کتاب حق الیقین(2000حکمت) تألیف استاد علی اکبر خانجانی 

@khodshenasi4