۱۳۹۹ بهمن ۱۶, پنجشنبه

خرابات مغان (1) 

 خرابات مغان (1) 

«خرابات» یکی از اصطلاحات عرفا و شعرای صوفی منش است که با لفظ «مغان» در اشعار حافظ به اوج تجلی معنا رسیده است. حکیم و صوفی مذهب زرتشت را «مغ» می گفتند مترادف با «پیر» یا امام در عرفان اسلامی و مترادف با سوفیست در حکم یونان باستان و «برهمن» در مذهب هندو و تائو در چین.

مغ انسانی است که در آخرالزمان تاریخ و قیامت هستی بسر می برد و به زعم قرآن یک انسان اهل آخرت است یعنی دنیای خود را ویران نموده ولی هنوز در این دنیا باقی است و مجبور است تا در این خرابات زندگی کند همچون جغدی بر ویرانه ای. همانطور که همه اشعار حافظ بیانگر ناله های جغد در ویرانه دنیاست. و اما بقول حافظ نور خدا هم در این خرابات آشکار می شود و اینست که مغان را جادوگر هم نامیده اند زیرا اعمال خارق العاده و کرامات حیرت آوری داشته اند و محل تجلی نور خدا بوده اند.

از کتاب دائرة المعارف عرفانی جلد دوم تألیف استاد علی اکبر خانجانی ص 22

#آخرالزمان

#خرابات_مغان

#جادوگر

#مغ

#کتاب_صوتی_آخرالزمان      

http://khodshenasi.net/daeratolmaarfe%20erfani%202%20%20(02).mp3


کتاب صوتی (1) دائرة المعارف عرفانی ۲ (فلسفه قیامت وآخرالزمان)

کتاب صوتی (2) دائرة المعارف عرفانی ۲ (فلسفه قیامت وآخرالزمان)

کتاب صوتی (3) دائرة المعارف عرفانی ۲ (فلسفه قیامت وآخرالزمان)

کتاب صوتی (4) دائرة المعارف عرفانی ۲ (فلسفه قیامت وآخرالزمان)


کتاب  دائرة المعارف عرفانی ۲ (فلسفه قیامت وآخرالزمان)

_

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.