در باره وراثت
عالم هستی، عرصه وراثت است. "بودن"، وارث بودن است: وارثِ "بودن" است. در اینجا ما از یک قدمت لامتناهی و ازلی سخن می گوئیم: زمان!، "بودن" همان در زمان بودن است. وراثت در جنس ازلی و ابدی خویش همان زمانیت است. چیزها نه تنها در زمان، به ارث می برند چیزهای دیگر را، بلکه زمان را به ارث می برند در مفهوم نهائی. اگر بتوانیم مکانیت را همان زمانیت حس کنیم، این مفهوم در دسترس قرار می گیرد.
از کتاب کند و کاوی در اصول تألیف استاد علی اکبر خانجانی جلد اول ص 104
موضوعات این کتاب :
نیهیلیزم- شناخت شناسی -سنت - ماهیت اندیشه - جبر و اختیار - ابلیس - شریعت - هنر - برنامه ریزی - بیان - فلسفه - حکومت - خواب-موسیقی-علم-تکنولوژی-بنی اسرائیل - پزشکی-نیستی-آسمان-وراثت-خودشناسی-کتب آسمانی-مسیحیت-اسطوره ها
۱۸ کتاب کندوکاوی در اصول جلد۱ (پدیده شناسی عناصر فرهنگ و تمدن) (THE PRINCIPLE OF PRINCIPLES 1)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.