فرشته عذاب
1886- حقیقت اینست که واژه عشق به محض جاری شدن بر زبان ادعاکننده اش قبل از طرف مقابلش، خود ادعا کننده اش را واژگون می سازد و دیوانه می کند و سپس طرف مقابلش را. و لذا پایان این تراژدی ، دو انسان از هم دریده شده می باشد.
1887- در اینجا و از این منظر، عشق همچون فرشته عذابی می ماند که بر خودپرست ترین آدمها فرود می آید که توان کمترین تعامل و گفتگو و تفاهم با غیر خود را ندارند تا چه رسد به گفتگوی با ضد خود. و این راز حاکمیت و غوغای واژه عشق در دورانی است که انسانها بواسطه سلطه جهانی منطق علیت برابری و ریاضیاتی و تکنولوژیکی، به نهایت خودپرستی رسیده اند. پس از این منظر واژه عشق، فرشته نجات هم محسوب می شود ، نجات از اشد خودپرستی بر آستانه نابودی. و بدینگونه قیامت باطنها برپا می شود ...
از کتاب دیالکتیک دیالکتیک استاد علی اکبر خانجانی
x
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.