رسالت اجتماعی مومنان
202- آنانکه دین و امر رستگاری را امری کاملاً خصوصی و فردی و صرفاً اندرونی می دانند و خود را از رسالت اجتماعی در دین مبرا می کنند اگر هم مومنان باشند بالاخره ایمان خود را از دست می دهند. زیرا کل بشریت نفس واحده است و انسان مومن نمی تواند در این جهان احساس امنیت روح و عزت و رضایت کند تا زمانیکه مردم در ضلالت و شقاوت بسر می برند. این یک قانون ذاتی است در دین خدا. البته منظور از این مسئله، تصدیق دین سیاسی نیست که از دین بعنوان ابزار و حربه ای در خدمت قدرت بهره می گیرد که این واضح ترین صورت کفر آشکار است.
203- بنده خود در تجربه شخصی ام از دین یه یقین می توانم بگویم که دین و معرفت و همه کرامات و نعمات الهی که یافته ام فقط و فقط از بابت عشق به خدمت مردم در اعتلای معنوی بوده است که تمام زندگیم را بخدمت این امر گرفته ام.
204- و اما از بزرگترین علائم کفر اینست که آدمی نه تنها میلی به خدمت مردم ندارد بلکه از سلامت و عزت مردم رنج می برد و از تماشای بدبختی مردم لذت می برد. این همان بخل است که در قرآن اول صفت محوری همه کافران است تا آنجا که می فرماید: اینان حتی نسبت به خود بخیلند. یعنی عدوی خویشند. که معنای این عداوت با خویشتن قبلاً مورد بحث قرار گرفت و روشن گردید.
از کتاب ن والقلم
دانلود رایگان کتاب های صوتی و متنی استاد علی اکبر خانجانی در سایت :khanjany.com و nooreomid.net
نشانی تلگرام: khodshenasi4@
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.