فلسفه ارتباطات
42- هر رابطه ای بر اساس نیازی است و هر نیازی ناشی از یک گرفتاری و بن بست درونی یا بیرونی است. آنگاه که این نیاز در رابطه با کسی از بین رفت و جبران گردید دروغ و ریا و خود-فریبی آغاز می شود. این رابطه اگر پولی باشد و بواسطه پول جبران شود البته چنین مکری را موجب نمی شود: مثل رابطه بیمار با پزشک و یا رابطه قرض دار با بانک و یا رابطه یک به تنگ آمده جنسی با یک روسپی و یا رابطه یک معتاد خمار با قاچاقچی و یا رابطه زن و شوهر با همدیگر که بواسطه پول و پائین تنه تسویه حساب می شود و یا رابطه یک گرفتار با رمال و رابطه یک پرسنل با صاحب کارش.
ولی آنجائی که این رفع نیاز بواسطه امور مادی جبران پذیر نباشد موجب ریا و خود-فریبی و عذاب وجدان است و سراسر گرفتاری است و گاه انسان احساس می کند که به گرفتاری و نیاز جبران ناپذیرتر و هولناکتر افتاده است که به هیچ قیمتی قابل رفع شدن نیست. از این نوع بن بست های ریا آفرین و عذاب آور در هر رابطه ای می تواند رخ دهد که مربوط به گشایش های روحی و معنوی و باطنی می شود هر چند که منجر به گشایشهای بیرونی و مادی هم شده باشد. برای درک این مطلب بهتر است این مثال همه جائی را بیاوریم که آدمی تا چه حدی دچار عذاب وجدان می شود وقتی که کسی برایش کاری مادی یا معنوی انجام می دهد و مشکلی را برایش حل می کند بدون اینکه مزدی بگیرد. گوئی این باری ابدی است که در اعماق جانش سنگینی می کند و او را زجر می دهد و چه بسا از اینکه آن طرف از وی هیچ مزدی نگرفته که جبران زحمات شده باشد از وی متنفر می شود و کینه اش را به دل می گیرد و او را فردی بغایت متکبر و ستمگر می فهمد و نه ایثارگر.
از کتاب فلسفه ارتباطات ( وجود سوم ) ص 12
دانلود رایگان کتاب های صوتی و متنی استاد علی اکبر خانجانی در سایت :khanjany.com و nooreomid.net
نشانی تلگرام: khodshenasi4@
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.