۱۳۹۷ مرداد ۲۲, دوشنبه

هستی جاۏدانه

نور محبت 

۶۹- و نور محبت جز در ارتباط معنوی و قلبی با یکی از علیین، حاصل نمی آید زیرا علیین مظاهر نور علی نور هستند که نور محبت خدلست و جز بواسطه الحاق به این نور نمی توان به نور جهان ملحق شد و به نور خدا زنده گردید و از مرگ در زندگی نجات یافت.

۷۰- آنکه دلش به نور محبت حق زنده نباشد محبوس در شقاوت و ظلمت نفس خویش است و بین مرگ و زندگی جان می کند. نور محبت نور الحاق به وحدت عالم وجود است در سیر الی الله و رتق مجدد جهان!

۷۲- و دوست داشتن اجر از خود گذشتن در قبال امامی حی است. کسی که در رابطه با او احساس حیات و هستی جاوید و بی نیازی می کنی!

استاد علی اکبر خانجانی

کتاب خداشناسی امامیه(شرح اسمای الهی) جلد اول ص ٢٠٧

t.me/eshghvaerfan2

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.