سیر و سلوک عرفانی (اخلاق عرفانی)
1- عرفان در لغت از عرفه و معرفت است و معرفت، شناخت حضوری و قلبی و شهودی را گویند یعنی آن شناختی که در دل تبدیل به یقین شده و در خون و جان و روان آدمی جریان یابد و زندگی آدمی عین عقل و علم و باورهایش شود و این مقام صدق است.
2- به بیان دیگر عرفان، شناخت عقلی، علمی، قلبی، حضوری و شهودی و یقینی معارف دینی و الهی است.
3- پس عرفان حاصل درد دین و عشق به معرفت بنیادین زندگی انسان است و عطش خودشناسی و اندوه انسانیتی که باید باشد و نیست.
4- پس عرفان ربطی به کنجکاویها و ماجراجوئی های ماورای طبیعی ندارد.
5- همچنین عرفان هرگز حاصل نمی شود از برای کسانی که قصد استفاده دنیوی از معارف الهی را دارند.
6- همچنین عرفان ربطی به جن گیری و غیبگوئی و رمالی و جادو و کارهای خارق العاده و گنج گیری و درمانگری آنی و معجزه بازی ندارد.
7- همچنین هرگز کسی که می خواهد عارف شود نخواهد شد.
8- عرفان هرگز برای کسی در حیات دنیایش هویت بازاری پدید نخواهد آورد و بلکه آنرا نابود خواهد نمود.
9- و همچنین عرفان هرگز راه گریزی از دین خدا و یا مذهبی غیر مذهب انبیای الهی نیست و اگر هست عرفان نیست بلکه دجالیت است.
از کتاب اخلاق عرفانی تألیف استاد علی اکبر خانجانی
===================
همه کتابها و مقالات خودشناسی و عرفان در تلگرام
کتابخانه صوتی : https://t.me/khanjanyaudiobooks
